ارتباط فرسودگی شغلی با عوامل اجتماعی و اقتصادی در بهورزان استان گلستان

زمینه و هدف: باقی ماندن بهورزان در رده بهورزی در تمام طول خدمت و نبود امکان ارتقاء علمی و شغلی و همچنین ضرورت اقامت در روستا می‫تواند امکان ایجاد و گسترش فرسودگی شغلی در این گروه شغلی را افزایش دهد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین فرسودگی شغلی با عوامل اجتماعی و اقتصادی در بهورزان استان گلستان بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی، 1141 بهورز شاغل در استان گلستان به روش سرشماری در مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع‌آوری داده ها به وسیله پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ بود که روایی و پایایی آن به تأیید رسیده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 و آزمون Multinomial Logistic Regression در سطح معنیداری 05/0 آنالیز شد. یافته ها: شدت فرسودگی با نارضایتی از درآمد، کاهش علاقه به شغل، تعداد فرزندان، سن، سابقه کاری، شهرستان محل خدمت، کاهش سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی داری داشت. فراوانی فرسودگی شغلی نیز با وضعیت مسکن، محل سکونت، شهرستان محل خدمت، کاهش علاقه به شغل، نارضایتی از درآمد، سن، سابقه کاری، کاهش سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی داری داشت. . نتیجه گیری: ضروری است مداخلات مناسبی در مورد بهورزانی که از شغل و درآمدشان ناراضی اند، تعداد فرزندان بیشتری دارند، سطح تحصیلات پایین‫تری دارند و مسن تر و با سابقه تر هستند، صورت پذیرد.